Laat ik beginnen met te zeggen dat we een nudistenfamilie zijn, dus naaktheid op zich is nooit een probleem voor ons. Thuis zijn we vrijwel altijd naakt, niemand van ons schaamt zich. We trekken alleen kleren aan als we uitgaan, omdat we de preutse mensen niet willen beledigen.
Maar de laatste tijd ontdekte ik dat het voor mijn jongste dochter niet genoeg is om gewoon naakt te zijn. Ze is exhibitionistisch, ze wordt opgewonden van het tonen van haar lichaam aan nietsvermoedende mensen. Naakt zijn tussen andere naakte mensen is gewoon niet meer genoeg voor haar. Ze bekende me dat, zelfs als ze thuis naakt is, de muren nog steeds aanvoelen als kleren, omdat ze haar lichaam beschermen tegen het zicht. Ik heb haar betrapt toen ze zich voor haar slaapkamerraam ontkleedde en haar lichaam liet zien aan wie het maar wilde zien.
Hoe moet ik hiermee omgaan? Waar moet ik de grens trekken? Ze is trouwens 15 jaar oud. Voor haar is het gewoon onschuldig plezier, maar ik maak me zorgen om haar veiligheid, ze hoeft maar één keer de verkeerde persoon te flashen. Hoe krijg ik haar zover dat ze begrijpt dat wat ze doet niet zo onschuldig is als ze denkt?
Natuurlijk, ze heeft het recht om naakt te zijn, want naaktheid op zich is onschadelijk. Het draagt bij aan een gezond lichaamsbeeld. Maar waar moet de grens getrokken worden tussen nudisme en exhibitionisme?
Maar de laatste tijd ontdekte ik dat het voor mijn jongste dochter niet genoeg is om gewoon naakt te zijn. Ze is exhibitionistisch, ze wordt opgewonden van het tonen van haar lichaam aan nietsvermoedende mensen. Naakt zijn tussen andere naakte mensen is gewoon niet meer genoeg voor haar. Ze bekende me dat, zelfs als ze thuis naakt is, de muren nog steeds aanvoelen als kleren, omdat ze haar lichaam beschermen tegen het zicht. Ik heb haar betrapt toen ze zich voor haar slaapkamerraam ontkleedde en haar lichaam liet zien aan wie het maar wilde zien.
Hoe moet ik hiermee omgaan? Waar moet ik de grens trekken? Ze is trouwens 15 jaar oud. Voor haar is het gewoon onschuldig plezier, maar ik maak me zorgen om haar veiligheid, ze hoeft maar één keer de verkeerde persoon te flashen. Hoe krijg ik haar zover dat ze begrijpt dat wat ze doet niet zo onschuldig is als ze denkt?
Natuurlijk, ze heeft het recht om naakt te zijn, want naaktheid op zich is onschadelijk. Het draagt bij aan een gezond lichaamsbeeld. Maar waar moet de grens getrokken worden tussen nudisme en exhibitionisme?